Szczawnica 24,25,26 grudnia
Po 4ch miesiącach w zamknięciu w czterech ścianach nadszedł w końcu ten moment, gdy Opuszczam poznan. W sobotę o 6tej rano wsiadam w Ryanara i lecę do Krakowa. Wsiadam w autobus i jade do Szczawnicy. Koniec depresji. Koniec biadolenia. Czas zacząć żyć. Nadal mam cztery nogi. Nadal nogą puchnie. Ale muszę zmienić klimat. Z pewnością będzie bolało, że widzę góry i ich nie zdobywam... Znowu mi nie wyszło. Znów jest nie tak, jak miało być. Co za rok...